۱۰ آذر ۱۴۰۳
علی حسینی– وقتی هیأت دولت، علی‌اصغر طهماسبی را به عنوان یازدهمین استاندار گلستان معرفی کرد اولین مطلبی که به ذهن بسیاری از علاقه‌مندان این دیار شمالی آمد این بود که دولت با توجه به مطالبه و تمایل گلستانی‌ها برای سپردن سکان اداره استان به یک نیروی بومی توانمند، بر اجابت این خواسته همت کرده و اکنون دیگر توپ در زمین گلستانی هاست تا از این فرصت برای ساختن و پیشرفت این منطقه‌ی باظرفیت، اما محروم تلاش کنند.
شیوه‌ی شروع به کار استاندار جدید نشان داد که وی به عنوان یک گلستانی، انگیزه بسیاری برای خدمت به این دیار دارد هر چند هنوز راه بسیاری مانده تا وی بتواند تیمی کارآمد یا به قول نماینده ولی فقیه آدم های بزرگ را برای انجام کارهای بزرگ پیش رو، بگمارد.
در این بین به نظر می‌رسد در همین ابتدای کار، هجوم برخی سهم‌خواهان سیاسی شرایط را برای استاندار جدید سخت کرده است. این موضوع هرچند با طبیعت قدرت سنخیت دارد اما حضور این افراد حتی با نیت خوب، در شرایط کنونی ضمن سلب آرامش، ناخواسته موجب ایجاد حاشیه و ناکارآمدی سیستمی می‌شود که بسیاری از دلسوزان استان به بهبود اوضاع از طریق آن دل بسته‌اند.
اکنون طهماسبی، استاندار همه گلستانی‌هاست و باید به عنوان عالی‌ترین مقام اجرایی ضمن تقویت همگرایی بین همه طیف های سیاسی حامی دولت، از ظرفیت استانداری به عنوان مبنای قدرت سیاسی و اجتماعی بهره گیرد و این ساختار مهم کارشناسی استان را که طی این سال‌ها شاهد کم توجهی بوده برای اهداف بزرگ توسعه به کار گیرد.
اکنون این مجموعه در اختیار اوست و با توجه به تصریح وزارت کشور بهتر است در وهله اول به مجموعه تحت مدیریتش اعتماد کند و سپس در صورت نیاز چشم به آن دسته از نیروهای توانمند خارج از مجموعه بسپارد که می‌توانند وی را برای نیل به برنامه‌هایش یاری رسانند.
مجموعه کارکنان استانداری و فرمانداری‌ها در شرایط کنونی یکی از گلایه‌مندترین نیروهای سازمانی استان به شمار می‌روند. نیروهایی که خصوصاً طی سه سال اخیر متحمل نامهربانی‌های بسیار شده‌اند. انگیزه‌هایی که به حداقل رسیده و تعصب سازمانی که مدتهاست از این مجموعه رخت بربسته است. در چنین اتمسفری،استاندار جدید باید بداند شرایط کنونی مدیریتش با زمان مدیریت ۸ سال پیش در این مجموعه بسیار متفاوت است. اکنون وی با بخشی از نیروهای کم انگیزه‌ای رو به روست که دوران میانسالی شغلی را می‌گذرانند و کوله باری از تجربه به دوش دارند. بنابراین زبان مدیریت و مدل به کارگیری ظرفیت آنان برای پیشبرد افکار و برنامه‌هایش ظرافت و پیچیدگی‌های خاص خود را می‌طلبد.
با توجه به جمیع جهات پیشگفته بهتر آن است که استاندار فعلی در همین ابتدای امر در قالب یک نشست هم‌اندیشی نسبت به استماع مشکلات و مسایل این نیروها اقدام و دست یاری خود را به سمتشان دراز کند.
درباره نویسنده خبر
