4 تيرماه 1404
به قلم: مهدی محمدی
پريشهر- در روزهای اخیر، پس از یک دوره پرتنش و بی‌سابقه از درگیری مستقیم میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم کودک کش صهیونی با حمایت علنی ایالات متحده، اکنون فضای منطقه به‌سمت سکوتی شکننده سوق پیدا کرده است؛ سکوتی که در واقع صدای محاسبات دقیق استراتژیک در سطوح عالی امنیتی و نظامی می‌باشد.
آنچه امروز در میدان دیده می‌شود، نه یک شکست و عقب‌نشینی، بلکه تثبیت برتری راهبردی جمهوری اسلامی ایران پس از وارد ساختن ضربات تعیین‌کننده به پیکره جبهه متخاصم است. آخرین حلقه از این تقابل، حمله مستقیم و موفق به پایگاه العدید قطر بود؛ جایی که مرکز فرماندهی عملیات‌های منطقه‌ای آمریکا محسوب می‌شود. این حمله، نه تنها معادلات سنتکام را متزلزل کرد، بلکه نشان داد قواعد بازی در غرب آسیا تغییر کرده‌اند.
وقتی پاسخ آخر از تهران آمد* آمریکا پس از هدف قرار دادن سه مرکز حساس در تأسیسات هسته‌ای ایران، به‌خوبی درک کرد که توازن قبلی از بین رفته. پاسخ ایران نه‌تنها بازدارنده نبود، بلکه کاملاً تهاجمی، حساب‌شده و چندلایه بود و از همه مهم‌تر، پایان‌بخش بود. پس از آن: – هیچ پاسخ متقابلی از سوی واشنگتن صورت نگرفت.
– متحدین منطقه‌ای آمریکا به‌شدت نگران گسترش جنگ به خاک خود شدند. در واقع، آتش‌بس امروز حاصل پیروزی میدانی جمهوری اسلامی ایران است نه یک مصالحه یا عقب‌نشینی.
*آتش‌بس هوشمند با پیشنهاد طرف مقابل* در این مرحله جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد آتش‌بس نداد. این مقامات آمریکایی بودند که از طریق کانال‌های واسطه‌ای همچون قطر، عمان و عراق پیشنهاد کاهش تنش را مطرح کردند. این آتش‌بس یک نقطه تفاوت جدی دارد:
– نه با ضعف، بلکه از موضع قدرت جمهوری اسلامی ایران حاصل شده.
– نه مشروط به امتیاز خاصی برای جمهوری اسلامی ایران، چون میدان پیش‌تر به نفع تهران بسته شده بود.
*چاشنی تهدید متقابل؛ سکوتی با طنین هشدار* اگرچه هیچ حمله‌ای صورت نمی‌گیرد، اما هیچ طرفی هم سلاح‌هایش را زمین نگذاشته است : – پهپادها در آسمان مانده‌اند. – واحدهای سایبری در وضعیت آماده‌باش‌اند. – ناوهای آمریکایی تغییر موضع داده‌اند، اما از خلیج خارج نشده‌اند. – موشک‌های ایران به حالت آماده پرتاب باقی مانده‌اند. این همان چیزی‌ست که “چاشنی تهدید متقابل” نامیده می‌شود؛ آتش‌بس با دست روی ماشه. *اگر دشمن اشتباه کند…
* جمهوری اسلامی ایران امروز در موضعی ایستاده که هرگونه اقدام بی‌محابای طرف مقابل نه با هشدار بلکه با پاسخ فوری روبرو خواهد شد. پیام روشن است : *دوره هشدارها تمام شده. بازدارندگی امروز، عملیاتی است.
* *جمع‌بندی :* آتش‌بس در این مرحله، ابزاری برای بازتنظیم آرایش منطقه‌ای است، نه نشانه صلح. طرفین به خوبی می‌دانند که هنوز “بازی اصلی” باقی مانده، ولی برای یک مدت کوتاه باید تنفس استراتژیک داشته باشند. جمهوری اسلامی ایران با تثبیت پاسخ نظامی متقابل، نشان داد که نه‌تنها توان مدیریت بحران را دارد، بلکه می‌تواند به اذن الله پایان‌بخش آن نیز باشد.
درباره نویسنده خبر
